1 augustus – 31 december 2024 in de Möllerwerfvensters
Foto’s van de opening op vrijdag 2 augustus
‘Drop that contained the sea’
De kroon van de watervrouw
De wenteltrap naar het kwartier van de vrouwelijke havenmeester was uitgangspunt voor deze installatie. Stroken Wenzhou rijstpapier zijn bewerkt met acryl inkt. Door deze vervolgens vrij aan de lucht te laten drogen ontstonden stromingsbeelden met een diversiteit aan blauwen. Dar zijn, losjes reagerend op de ontstane structuren in de inkt, glazen druppels aan toegevoegd.
Het werk heeft een aantal betekenis-lagen
Water is vloeibaar, stroomt, is veranderlijk, een symbool voor emotie en intuïtie. Water wordt ook wel als een vrouwelijk symbool gezien. Deze installatie verwijst op deze lokatie aan de haven tevens naar waterwegen en scheepvaart.
Het gebruik van glazen druppels als materiaal startte twintig jaar geleden en heeft zijn oorsprong in een jeugdherinnering. Het gezin woonde buitenaf in een boerderij met een grote tuin. Soms zei haar moeder s’morgens vroeg, als de zon op de ochtenddauw van de bladeren scheen, “kom, we gaan diamantjes zoeken in de tuin”. Het was een betoverend spel om samen veel mooie druppels
te zoeken en te bewonderen.
Geerdink voegt toe : “Ik herinner me de magie van de glinsterende waterdruppels op de bladeren. Het licht dat erin fonkelde, de ontdekking dat ons hele huis in zo’n kleine druppel spiegelde. “
Portfolio op Instagram: werken met glasdruppels
Biografie
Ria Geerdink is in 1955 geboren en heeft een atelier in de Roncallischool aan de st. Janstraat in Hengelo. Ze heeft in binnen- en buitenland geëxposeerd, deelgenomen aan kunstenaarsinitiatieven en internationale kunstuitwisselingen en kunstprojecten. Daarnaast heeft ze gewerkt als docent glastechnieken en tekenen.
In 1985 heeft ze haar eerste tentoonstelling en exposeert dan 6 cirkelvormige kommen, elk met een unieke struktuur die doet denken aan ijs, of bevroren sneeuw. Ze stelt daarbij dat niet de vorm maar de wijze van materiaalgebruik het onderwerp is. Deze benadering – beelden en installaties
ontwikkelen waarbij de kenmerken van het materiaal sterk bepalend zijn – is in haar huidige werk nog steeds zichtbaar.
Daarbij heeft de Japanse Mono Ha beweging – met sterke invloeden uit het Zen Boeddisme – een grote invloed op haar ontwikkeling gehad. Mono Ha was een groep kunstenaars die in de jaren zeventig bekend werd. Hun grondhouding was dat de kunstenaar, het materiaal en de omgeving onder voorwaarde van een gelijkwaardige dialoog tot het uiteindelijke kunstwerk leiden.
Kunst maken is voor Geerdink een oneindige verkenning, waarin ze meebeweegt, in een onderzoek naar materiaal, gelaagdheid en structuren.
Niets blijft hetzelfde, alles is op reis, in verandering.
Haar eerste versie van ‘drop that contained the sea’ ontstond tijdens een internationaal groepsexpositie project in een randprogramma van de Biennale van Venetie in mei 2019.
Daarna zijn er nog diverse uitwerkingen gevolgd, o.a. in Museum EICAS (Eurepean Institute of Contemporary Art and Science), 2019; Galerie Dédé Grützmacher in Enschede, 2020 en Schouwart ZIE DE VENSTERS (Schouwburg Hengelo), 2022.
Artist statement
“Ik werk vaak met combinaties van tegengestelde materialen zoals glas en papier, soms glas en hout, omdat schijnbare paradoxen me fascineren.
Dualiteit werkt voor mij als inhoudelijk gereedschap: schijnbare tegenstellingen zoals concept en vrij spel, papier en glas, zachtheid en hardheid, natuur en abstractie, het ruimtelijke in de tekeningen, de zachte structuren in het harde glas. Ik zoek een evenwicht in die tegenstellingen.
Ik zie mijn werk als een oneindige verkenning, meebewegend in de spontane ordening die tijdens deze dynamiek ontstaat, waarbij ik me vooral richt op het spelen, vertalen en uitwerken van mogelijkheden in dat moment. Hoewel de representatie van een concept daarbij op de
achtergrond blijft, houdt ik er wel in een intuitief proces verbinding mee.
De structuren van mijn werk zijn vaak losse verwijzingen naar water, sneeuw en ijs, in een beeld dat ‘stil’ is. Mijn latere tekeningen op papier zijn hieraan gerelateerd. Ik beschouw ze als een vertaalslag van de ruimtelijke glasstructuren naar tweedimensionaal werk, door het opbouwen van
structuren en lagen in gemengde technieken.
Tijd, ruimte, licht en natuur zijn terugkerende thema’s in mijn werk, vanuit een beeldtaal die meestal kwetsbaarheid uitdrukt.”
Drop that contained the sea
De titel ‘the drop that contained the sea’ is ontleend aan een muziekstuk van de amerikaanse componist Christopher Tin. Het album bestaat uit 10 muziekstukken gebaseerd op het thema ‘water’, waarbij in 10 verschillende talen werd gezongen.